Karanfil kokuyordu saat 21 treni

Güzel insanlar

Yürekli insanlar

Umutlu insanlar

Yaralı kalpliler

Sevinç gözyaşlarını tutmayanlar

Bu benim

Bu bizim trenimiz diyenler

Milyonlar

Her inançtan

Her düşünceden

Her mezhepten

Her dilden

Insanların bindiği trenden söz ediyorum

Artık öteki olmayacaktık

Aşağılamayacaktık

Horlanmayacaktık

Baskı

Zulüm

Yoksulluk

Yolsuzluk

Olmayacak hayalî ve umudunu taşıyanların treni

Beraber bindik

Beraber yol aldık

"Karanfil kokusu hiç bitmesin istedik"

Bu sefer başardık diyen bir özgüvenle

Bu coğrafyayı taşıyacak özgürlük treni olsun istedik

Yıllarca bu umutla yolculuk yaptık

Ciyanların

Yılanların

Sırtlanların saldırısını beraber püskürtük

Ama sanki ters giden bir şeyler vardı

Her zafer birseyleri de kaybetiriyordu

Önce karanfil kokusu azalmaya ve tanımadığımız bir koku yayılmaya başladı

Öndeki vagonlara geçmek için birbirlerinin üzerine binen insanların sayısı çoğaldı

Konuşmalar

Hareketler

Giyimler

Hataa gülüşler bile farklilaşmaya başladı

Biz yerine

Ben ler konuşmaya başlandı

Tanıdıklar azaldı

Sofralar değişti

Hayaller ve umutlar sönmeye başladı

Hep aynı sözler

Hep aynı insanlara dönüştü

Trenin hızı artı ama içindeki sevdalar yavaşlamaya başladı

Istiyasonlarda ki kucaklaşmalar

Gönüllere dokunmalar yerini selfi çekimlere bıraktı

Artık o gülen gözler gitmiş

Donuk ve poker suratlılar topluluğunu taşıyan bir tren olmuştu

Tren kendi içinde ki sesleri bile duymuyordu artık

Gidiyordu

Yol alıyordu

Ama menzili belirsiz bir yolculuk gibi

Hava almak istiyenlere

Su almak isteyenlere

Ekmek almak isteyenlere

Trenden indikleri için kapılar bir daha açılmıyordu

Suyu,havası ve ekmeği ihtiyaç olarak görmeyen bir trendi artık

"Saat 21 treni"

Hep beraber yazık ettik

Karanfil kokan trene...

Samsung Galaxy akıllı telefonumdan gönderildi.