ÇEVREMİZDEKİ LÜZUMSUZLAR VE İÇİMİZDEKİ CEVHER...

Ünlü heykeltıraş Michelangelo 1501 yılında zengin bir Yahudi aileden bir Musa heykeli siparişi alır.

Rivayete göre, otlarla kaplı kurumuş bir eski bataklık yerinde çok büyük bir mermer taşı bulur ve bu taşı binbir meşakkatle atölyesine götürtür.

Üç yıl, üzerinde gece gündüz demeksizin çalışarak ancak heykelin kaba hatlarını ortaya çıkarır.

Bundan sonra detayları kazımaya başlar ve nihayet bu muhteşem eserin parlatma işlemini de yapar ve bitirir.

Beş yıl emek verdiği heykel tüm ihtişamıyla ortaya çıkınca Michelangelo, heykele bir müddet bakar ve "konuşsana ulan" diyerek bir tokat atar. Bundan sonra geriye çekilip elindeki çekici de heykele doğru fırlatır.

Boyu beş metrenin üzerinde olan ve Rönesans döneminin iki şaheserinden biri olarak kabul edilen bu heykele sanatçısı, "bir tek konuşması eksik" diye tokat atarak mükemmeliyetini vurguladığı esnada, etrafında toplanmış olan ve kendisini seyreden kalabalıktan muhtemelen haberdar değildir.

Bu kalabalıktan birkaç meraklı, Michelangelo'ya "nasıl bu denli muhteşem bir heykel yapmayı başardığını?" sorar.

Usta sanatkar Michelangelo, tarihe geçen şu cevabı verir:

-Musa zaten bu mermer kütlesinin içindeydi, ben sadece etrafındaki gereksiz nesneleri temizledim ve o ortaya çıktı.

Ben de etrafımdaki tüm işe yaramaz, lüzumsuz takımını temizleme sürecini ikmal edip, tekemmül ete yolunda bir adım daha atarak başladım yeni yıla...

Etrafınızdaki işe yaramaz, boş insanları temizlediğinizde; emin olun cevheriniz ortaya çıkıyor.