Yürekteki İnanç

     İnsanın derdine derman olacak içindeki inançtır. Ya düşersin ya kalkarsın. Hayatta zor zamanları olur insanın. Bir bakmışsın ki, kendinle kalmışsın! İşte o an bir his belirir insanın içinde... Beni yaratanın, elbet bana göstereceği yol vardır diye. 

    Bazen insan, bir yola kapılır gider. Doğru bildiği yolun kendisini nereye götüreceğini bilmeden. Hangi insan yaşamaz ki bu durumu...

     İçini kazıdıkça kuyunun dibi, zifiri karanlığa götürür insanı. Sağına bakar, soluna bakar. Bakar ki yine yalnız kalmış insan. Birde iyimserseniz vay halinize.

      Hayatta inandığım gerçekse, her çekilen üzüntü insanı, Yaradana yakınlaştırır. Bir insan üzüntüsü... Anlayamayan insan ya da insanlara boş gelir. Gaddar bir esinti gibi üzerine gelirler. Üzüntüler insanın gerçekleridir. 

      Bir başka gerçekse, inandıklarının insanı yok saymasıdır. İşte insan olmayı insan, böyle öğrenir. Şu sözlerimi unutmayın; Ağızdan çıkan sözle, gönülden geçen söz bir değilse nereden anlayabilirsiniz? Düşünceleriniz, iyiyse anlayamazsınız. 

      Hayat, bazılarımız için iyiliktir. İyiliğinizi bilmeyen insanlar sizi koyacak yeri bulamamış insanlardır. İyiliğinizi bilir de gönül gözünü kapatıp, infazınızı verir. İnsafsızca, düşünmeden... Haddi aşar, lanet okur. Yaradanın kalbiyle bakan insan, karşısındakine dua okur, dua sevgidir. 

      Ey insanoğlu! Haddime düşmez ama bilin ki bir yerde gönül yapıp diğer yerde gönlü kırmakla ellerinizi açtığınızda Yaradanın hesabı incedir.Haksız yere kimsenin vebalini almayın. İyiler ah etmez, iyiler Allah bilsin der. Asla unutmayın.