VASATTA KALMAK....

 Vasatta kalıp amaca ulaşmak mı...
 Amaç vasatta vasata ulaşmak mı...

Devamlı yarış içinde olanlar için kabul edilmez görünen vasat içinde kalışla en yükseğe varış birbirinin tezatı gibi görünse de birbirinin alternatifi olabilir mi ki?
 Yoksa olması gereken alternatif olmak değil tam anlamıyla öz olmak mı ?

 Kodlarımıza uymayan kişisel gelişim hikayelerinde kendi hikayemizi kaybetmek...  Gelişiyor sanırken kendimizi gerilemek daha daha gerilemek...
 Herkesin yapabileceği belliyken bu belliyi aşmanın adını başarı diye değiştirmek... Kaderin hilafına tavırlarla hem dünya da hem ahirette kaybedişe koşmak...

 İyi de ne saçmalıyorsun sen şimdi hiç kaybedişe koşar mı insan ?
 Göremiyorsa evet...
 O kaybedişi koşar koşar canla başla koşar...
 Varış yerine geldiğinde ise uğradığı kar etmeyen nedamet...
 Ah bu ne büyük felaket !

 İstenilen arzu edilen ise yol yakınken görebilmek ancak vasatın içine girişle varoluşun varlığına erilebileceğini...
 Herkesin aynı olmadığını ve aynı da olmak zorunda olmadığını...
 Farklılıklar içinde ki benzerliklerimiz bizi biz yapan milli değerlerimiz...
 Milli bağlılıkları bir olan insanların kaygıları aynı... Endişeleri aynı... Dilekleri aynı...

 Bu sebepledir ki, Rabbe ortak duamızdır Barış Pınarı Harekatından Yüce Ordumuzun alnının akıyla muvaffakiyetle çıkması...
 Vasatta kalma çabasında ortak kaygılarda olan bizlerden Yiğit Mehmetciklerimize Asker Selamıyla... Rabbe Emanetsiniz...