NEYİ BİLİYORUM?

Neyi biliyorum? Hiçbir şey bilmediğimi!

Kırk yaşından sonra bilmediklerimin bilgisini öğreniyorum.

Ne demeli? Sokrat gibi “Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğim” mi?

Ebu Hanife gibi mi düşünmeli? “Bilmediklerimi ayaklarımın üstüne koyarsanız, başım göğe ererdi.”

Bilmenin felsefesi ne ki? Bilmediğini bilmek, ilim değil mi?

Yunus gibi mi anlamalı bunu? “İlim ilim bilmektir. İlim kendin bilmektir. Sen kendini bilmezsin. Bu nice okumaktır!” diyerek.

Meslek edinmek için hayat boyu okumalarım neydi? Esas olanları bilmemek için bildirilen şeyler mi?

Aklıma doldurulan onca şey ne peki? Öğrenme merakımı sona erdirmek için mi?

O halde bildiğimi sanmak, bilinç olarak yerinde durmak, hatta gerilemek demek!

Bilmenin kapısı “kendimi bilmediğimi bildim” düşüncesiyle açıldı şimdi.

Bu yüzden, her eğitim en çok da soru sormayı ve sorgulatmayı öğretmeli.

Anlaşılan “Bilmiyorum” felsefesinin özü; bilgiyi arama, yeni şeyler öğrenmeyi amaçlama, bilmenin sonu olmadığını fark ederek her zaman bilmediğini anlama ve bilme demek ki...