KENDİME DÜŞÜNCELER
“Kendime Düşünceler” kitabının sahibi Marcus Aurelıus 11. Kitap bölümünde sorusunu sorar:
‘‘Senin işin nedir? İyi bir insan olmak!
Ama bunu, evrensel doğayla ilgili olduğu kadar, insanın bireysel özellikleriyle ilgili ilkelere dayanak yapmadan, nasıl başaracaksın ki?
Doğru aklın yolunda ilerlerken önüne çıkanlar, seni davranmaktan alıkoyamadıkları gibi onlara karşı senin iyi tutumundan da caydıramazlar.
İki durumda da, kendine hâkim ol, seni engellemeye ya da sana sıkıntı vermeye çalışanlara karşı ılımlılığını ve nezaketini sürdür...
Birisi beni küçümseyecek mi? Varsın küçümsesin!
Ama ben kendi adıma kimseye küçümsenecek bir eylemim ya da sözüm bulunmaması için özen göstermeliyim.
Birisi benden nefret mi edecek? Varsın etsin!
Ama ben herkese karşı iyiliksever ve iyi niyetli olmayı sürdüreceğim, özellikle de o kişiye hatasını göstermeye hazır olacağım; ama onu kınayarak ya da ona gösteriş yapmaksızın, içtenlikli ve sevecen bir biçimde sabrımla yapacağım.
Çünkü insan, Tanrı’ya öfkelenmeye ya da yakınmaya eğilimli birisi gibi görünmemek için yüreğinin derinliklerinde böyle olmalıdır.
Çünkü şu an kendi doğana uygun olanı yapıyorsan, evrensel doğa için toplumsal ortak yararı gerçekleştirmek için çaba harcayan bir insan olarak sonucu memnuniyetle karşılıyorsan, başına ne kötülük gelebilir ki?” demektedir.
İyi ve doğru insan çevresine ışık saçar. İnsanlara aydınlık yolu gösterir. İlahi kitaplar bize şunu öğütler: ”Sen iyi olduktan sonra, başkasının kötülüğü sana zarar vermez!”
O halde ayağına takılan çakıl taşlarına aldırış etme...
“Meyve veren ağacı taşlarlar” bilirsin. Sen doğru bildiğin yolda yürümeye devam et, bir gün elbette ki senin doğru yolda olduğuna “kader” hükmedecek ve toplumda bunu kabul edecektir.
