HARAMA KARIŞMIŞ HELAL TEMİZLENİR Mİ ?
Önce kendi nefsime...
Karışık kafa karışık cümleler...
Anlam her kafada ayrı...
Ortak olan kaybetmeye yüz tutmuş İnsanlığımız...
Ehemmiyeti erbabınca malum olanın yine de muhtevasından bahisle...
Zihnimin odalarına giriş...
Yok oluşlarımda gizlidir var oluşlarım...
Var oluşum hissedişi getirip acı veriyor tüm bedenime.
Sen görmüyorsun diye bitmiyor dünyada ki acılar.
İktidar, muhalefet rakip olmayı bile beceremezken insanlar birbirine düşman.
Ne diye düşman olduğunu bilmeden.
Sokak yanıyor alev alev diyenler bizzat ateşi ortaya atanlar...
Kendilerini besleyen siyaset, yönetici yetilerinden uzakta...
Seçilmedikçe daha sıkı yapışan gitmek bilmeyenler...
Geldik diye hiç gitmeyeceğiz sananlar...
Gör artık olan onlara değil, bizlere olmada.
Bizim üzerimizden kazanmak onların helali.
Harama karışmış helal temizlenir mi?
Sen, ben birbirimizi yedikçe bu dünya düzelir mi?
Açıksın, kapalısın ne fark eder.
İnsan olmadıktan sonra ibadetin neyi ne kadar örter? Unutma cennet cehennem hepimize yeter!
Seccade cami fotoğraflarıyla dindarlığını ortaya koymaya çalışıyorsa bırak çalışsın riyaya karışmışın kabulü, reddi Yaratan da.
Bilemezsin ki kim de iman ne kadar hangi oranda...
Allahü Tealaya, kullarının en sevimlisi takva ehli olup da kendisini gizleyenlerdir.(Kenzü’l-Ummal)
Sen bunu unutma!
Unutmayacaklarına şunları da ekle...
İştiyak içinde ki kalbin kurtarıcın olsun.
Dilin olur olmaza atlar olmaktan kurtulsun.
Samimiyetin şiarın, zekan aklına ışık olsun...
Olsun ki gerçeği iyi gören ve ona göre davranan altın ve erguvandan olasın.
Ölümü küçümseme küçümsediğinden gelir kaybın...
Kendine gel.
Ruhunun bedeninden çıkacağı o eşsiz, dönüşsüz ana hazırla kendini.
Ben ne diyorum sana sen ne diyorsun bana...
Ölümün olduğu yerde sen halen nelerin derdindesin.
Yaratan rızka kefil sen bunu da mı görememedesin.
Olana rıza, kabul, teslimiyet gerek...
Yüzüne yapışmış o öfkeyi kaldır artık!
Usa aykırı seni sonlandırır.
O kadar düşman varken sen de sana düşman mısın?
Madem Yaratan kötüyü iyinin değerini anlamamız için yaratmış o halde o da kabulümüz...
Dileseydi hepimizi iyi yaratabilecek iken öyle olmasını murad ettiği...
Cennetin yanına Cehennemi de koyduğu...
En önemlisi kurtulanlardan olup olmadığımızı bilmediğimiz için...
Hataya düşeni de sevmek hatalı olduğumuzdan...
Yaratan affederken onca günahı bize ne oluyor ki ceza kesiyoruz hepsine her gün!
Kendi günahlarımız arkamıza kuyruk takılmış gelirken...
Gömmüşüz kafamızı toprağa...
O şöyle bu böyle diye hezeyanlarımızın verdiği rehavet aman efendim bu ne büyük illet!
Diğer dediklerimize gerek yok, yetiyor bize kendi kötülüğümüz.
Ne zaman ağzımızı açsak sarıyor dört yanı şekvalarımız...
Zihnin bozuluşu veba gibi insanlığımızı sarmış...
Ondan değil mi ki kendi torunumuza koyduğumuz ‘Z kuşağı’ diye saçma bir adla saldırışlarımız...
Suçlu asla biz değiliz Müslümanız sonuç da...
Bıraksak ömür bizi bırakmadan şu kimlik Müslümanlığını.
Dünya pazarında ki alışverişin getireceği pişmanlığı...
İhlas olmadan yapılandan korusak ruhumuzu...
Güzel gidişli insanlardan güzellikler devşirsek...
Deneyimlerimizden ders alıp iyi diye bildiğimiz kötü bağımlılığından uzaklaşsak...
En öncesinde;
Hastalığın bizde olduğunu kabulle başlasak doğruya ve sirkelenip geç olmadan haddimizi bilsek...
O zaman harama karışmış helaller temizlenir belki...
