BAKIR RENGİ SORULAR…

En anlamsızı ne biliyor musun?
Sanki tanışıyormuş gibi davranıp ta.
Kırk yabancıdan beter bir şekilde birbirimizden kaçışımız.
Sen, kendi âleminde dip yapmış iken.
Bizim âlemimizde yüzeyde gözükmende çok acemice.
Anlamadığımızı zannettiklerimiz en çok anladıklarımız olmasın yoksa.
Kavuşturduğumuzu sayıkladığımız içsel dürtülerimiz başıboş bir sürü gibi.
Yol alıyor boşluğa.
Taze gelin ürkekliği gibi birimize karşı sırlarımız.
Kötü ve amaçlı yazılmış bir hatırat kadar manasız bakıyor.
Birbirimizin meskeni zannettiğimiz gözlerimiz.
Kavgadan kaçış mesafesi kadar uzayan duygu aralıklarımızda.
Şimdi nükleer sızıntılar şiddetinde bir yalvarış halindeyiz.
Ey!  Bir amanın ışık hasretinde tutuşan verimli duygular firavunu.
Şimdi olduğunu mu sanıyorsun?
Samansız karılan toprağın, kerpiç.
Bir ana bir kuzudan oluşan sıra duvarlar halinde meçhule yol almakta.
Kapısız ve penceresiz nasırlı duygularımız. 
Kaç kere bir ahu beste çaldın şu hayatta?
Ölmüş baharları çiçeğe durdurmak için.
Yine kayboldu içindeki tapınağın yönünü gösteren pusula.
Yine kuzeye inat kapandı için.
Batıya ve doğuya açılan penceren de yok.
Baş ağrısından mıhlandın toprağa.
Güneyin kızı lodosun nazından.
Ne geçerse geçsin.
Ne kalırsa kalsın toz duman harmanından gönlünün.
Bu âlemin her yerinde ben seni görürüm.
Kaçmak gerekseydi zamansız bir mekânda zamana doğru. 
İşte bu.
Arzula ve hisset.
Ruhunun dirilmesi için çek çıkar
Varlığına batmış bakır rengi soruyu.
Ondan önce davran silahına.
Aşkı kuşan.
Vur onu.

Yusuf AKIN/12.02.2020/İzmir