OLRİC’LE BİR GÜN

Oğuz Atay’ın ilk romanı Tutunamayanlar..

Tutunamayanlar’ın kahramanlarından tutunamamış Turgut Özben..

Turgut Özben’in iç sesi diyebileceğimiz hayalet kişi “OLRİC”

Olric’le Turgut’un bir çok diyaloğu var kitapta.

Kitap Türk aydınının trajedisini anlatır aslında.

Çaresizliklerini anlaşılmayışını ve yalnız kalışını .

Tutunamayanlar, yalnızlaştıkça artık kendi kendilerine konuşmaya başlarlar.

Onun için Olric’le ilgili ilk cümle “Henüz Olric yoktu.” şeklindedir.

Oğuz Atay aydının kaçınılmaz durumuna karar verince artık Turgut Özben’in ağzından sürekli kendisiyle konuşmak zorunda kalır. Bunu sonraki kitaplarında ve kendi yaşamında da görürüz.

M.S 2008 yılı akıllı cep telefonları icat edilmiş ama devlet milattan önceki alışkanlıklarını hala sürdürüyor, insanları takip ediyor, fısıltı toplayıcılar yetiştiriyorken şimdi de kameraya alıyor telefonları dinliyor.

İşte tapelere yansıyan bir konuşmam.

-Acılar içindeyim Olric.

-Biliyorum efendim bende senin.

Savcı Olric’in kim olduğunu merak etmiştir. Kod ismi mi acaba?

Bütün iç seslerinin örgüt lideri efendim.

Örgüt üyelerinin tamamının ismi farklı ama iç sesleri aynı.

Esas suçlu iç sesimiz efendim.

Öyle değil mi Olric?

Vatandaşlık numaranı söyle.

Bizim zamanımızda yoktu efendim.

Durup dururken Olric’te nerden çıktı diyeceksiniz?

Aslında durup dururken değil yürürken aklıma geldi.

Aslanhane camiine Cumaya gideyim diye dün niyetlendim.

Hergele meydanı sonra opera meydanı oldu.

Aklıma Tutunamayanların diğer kahramanı Selim Işık geldi.

Onun eleştirisi ismi olanların sonradan değiştirilmesini eleştirir.

 Cumhuriyetin yapmacık işlerine bir eleştiridir.

Öyle değil mi Olric? Yapmayınız efendimiz.

Oğuz Atay’a dua ettik Allah razı olduğu kullarından eylesin diye.

Ben henüz o zamanlar yoktum efendim.

Unutturma Olric, istatistik kurumuna soralım dua eden kaç kişi varmış.

Kadın cinayetleri artmış bir sene boyunca 386 kadın cinayete kurban gitmiş.

Ne diyorsun Olric?

Sevgisizlik, anlayışsızlık tahammülsüzlük. Asıl cinayet bunlardır efendim. Milyonlarca cinayetin bir kaç yüz cesedidir bunlar efendim.

CHP başörtülü bir parti meclisi üyesi tayın etmiş. Fikri Sağlar feveran etmiş. İktidar semboliktir, takiyyedir gibi şeyler söylemiş.

Bana sormayınız siz ne diyorsunuz efendim.

Ne dediklerini bilmiyorlar dostum.

Herkesin özel hayatı kendini ilgilendirir gibi bir ideal yok muydu sanki?

Devletin bir iç sesi yok mu efendim?

Derinden geliyor artık duyulmuyor.

Milletin vicdanı ne diyor bu işe.

Cüzdanının derdinden vicdanına dönemiyor.

Ne oluyor Olric benim yerime geçtin?

Bugün Cuma bu kadar hakkım olsun efendim.

Zayıf hadislerden kuvvetli ayetlere inşallah.

Bu da nerden çıktı efendim.

Sağa bak Diyanet ordan aklıma geldi.

Şu demek ayrıca.

Ayrı gayrılıktan birliğe ve dirliğe.

Bir gün tüm iç seslerimiz birleşir miyiz efendim?

Unutturma not al dostum.

İnsan toplum devlet

Türkiye’nin Ruhunu yazabilirsek elbet.

Hadi gidip bir beyran çorbası içelim Olric.

Siz yiyince ben doymuş oluyorum ya efendim.

Ben çorbamı içerken sizi Olric ve Turgut Özben'in bir kaç diyaloğu ile baş başa bırakıyorum.

Ben burdayım siz nerdesiniz Sevgili okuyucu.

1-

Kimsin Sen Olric ?

– Ben Siz”im Efendimiz …

Ben Kim”im Olric ?

-Kim Olmak İstiyorsanız Aslında O”sunuz Efendimiz …

Kim Olmak İstiyorum Olric ?

-Aslında Hiç Kimse … Aslında Kendiniz Efendim …

Kendim Nasıl Olunur Olric ?

-İnanarak Efendim ..

2-

Seviyorum Olric… O da sizi seviyormu efendimiz ?
Ben seviyorum yetmez mi Olric
Sevelim efendimiz beklemeden sevelim o zaman…