Meyvelerin Hatırına
Kaç gündür keyfi yoktu
Üstelik hava da soğuktu
Bir gizli yalnızlık gözlerinde
Bir masum pazarlık sözlerinde
Bir bardak çay doldurdu kendine
Bir kaç meyve alıp uzanmak istedi
Çıkmak istemediği döşeğine
İsraf, toprağa dönemeyen nimettir
Öyle diyerek yerdi meyvelerin reisine
Bir cevap gibi tekrarlardı
Hayat pörsümeye gelmez, meyveler de
Lakin meyve kalmamıştı sepette
Eyvah sonu geldi üşenmenin
Hayat nedir ki yaşadığıma nispetle
Böyle düşünüp dururken adam
Çaydan bir yudum daha aldı
Durdu düşündü, düşündü durdu
Meyve istemek üzere komşuya vardı
Çıkmak üzre olan komşusuna;
"Uğurlanmaz artık çıkmakta olan kapılardan
Çıkma bugün de, çalışma da
Endişeliyim hayattan
Yok sayma dediklerimi bakarsın
Mahrum kalırsın rahatından.”
Gördün mü ne sırlar verdim
Dinlersin belki bir kaç meyve hatırına.
Şimdi sıra sende söyle bakalım
Ruslar neden bomba yağdırıyor Halep’e
Mırıldanarak ayrıldı ve unutma diyerek:
“Bugün kazandığımız yarın için de yeter bize…”